Open/Close Menu

İftira Suçu Yargıtay Kararları

iftira suçu

Türk Ceza Kanunu’nun 267. maddesinde düzenlenen iftira suçu, bir kişiyi işlemediği bir suçu işlemiş gibi yetkili makamlara bildirmek veya bu suçtan dolayı hakkında soruşturma veya kovuşturma yapılmasını sağlamak amacıyla yalan beyanda bulunmak suretiyle işlenir. Bu suç, bireylerin şeref, haysiyet ve itibarını korumayı hedefleyen ceza hukuku hükümlerinden biridir. İftira suçu sadece mağdurun kişilik haklarını ihlal etmekle kalmaz, aynı zamanda adalet mekanizmasını yanıltma ve yargı sürecini sekteye uğratma potansiyeline sahiptir. Bu nedenle iftira suçunun tespiti ve yaptırımlarının doğru bir şekilde uygulanması, yargı organlarının büyük bir titizlikle değerlendirdiği konular arasında yer alır.

Yargıtay, iftira suçunun maddi ve manevi unsurlarını ele alırken, özellikle suçun hukuki niteliği, failin kastı ve beyanın doğruluğunu sorgulamak için belirli ölçütler geliştirmiştir. Çeşitli kararlarında somut delillerin değerlendirilmesi, ihbarın veya şikayetin gerçekliğinin tespiti ve failin kötü niyetinin ispatı üzerinde durulmuştur. Yargıtay içtihatları hem yerel mahkemelere yol gösterici olması hem de hukuk uygulayıcılarına rehberlik etmesi açısından kritik bir öneme sahiptir. Bu yazıda iftira suçu ile ilgili Yargıtay kararlarını inceleyerek, bu suçun hukuki boyutlarını ve uygulamadaki örneklerini detaylı bir şekilde ele alacağız.

İftira Suçu Yargıtay Kararları

Aşağıda yer alan Yargıtay kararları, https://karararama.yargitay.gov.tr/ adresinden alınmıştır.

8. Ceza Dairesi 2021/7629 E., 2021/16508 K.

    “İçtihat Metni”

    MAHKEMESİ: Asliye Ceza Mahkemesi

    SUÇLAR: İftira, kasten yaralama

    HÜKÜMLER: Mahkumiyet, düşme

    Gereği görüşülüp düşünüldü:

    Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 24.03.2021 gün 2021/21309 sayılı yazısı incelenmekle;
    Dairemizin 15.12.2020 gün ve 2019/14636 Esas, 2020/19532 sayılı kararı ile hakaret suçundan verilen düşme kararının temyize konu edilmemesi nedeniyle kasten yaralamaya teşebbüs ve iftira suçları ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda her iki suçtan onama kararı verilmesine ve nitekim karar başlığında her iki suç adının yazılmasına rağmen ilamda yazım hatası sonucu ”iftira suçu ile sınırlı olarak yapılan incelemede” ibarelerine yer verilmiş olduğunun anlaşılması karşısında;

    Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının maddi hatanın düzeltilmesi talebi niteliğindeki talebi doğrultusunda; Dairemizin 15.12.2020 gün ve 2019/14636 Esas, 2020/19532 sayılı kararında yer alan ”iftira suçu ile sınırlı olarak yapılan incelemede” ibaresinin düzeltilmesi gerektiği kabul edilmekle ”iftira suçu ile sınırlı olarak yapılan incelemede” kısmının çıkartılıp yerine ”iftira ve kasten yaralamaya teşebbüs suçu ile sınırlı olarak yapılan incelemede” yazılması suretiyle 5560 sayılı Kanun ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi uyarınca MADDİ HATANIN DÜZELTİLMESİ, ilamdaki diğer hususların aynen korunmasına, dosyanın mahalline gönderilmesine için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın TEVDİİNE, 22.06.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    15. Ceza Dairesi 2020/5330 E., 2020/7701 K.

      “İçtihat Metni”

      MAHKEMESİ: Asliye Ceza Mahkemesi

      SUÇ: Güveni kötüye kullanma, iftira

      HÜKÜM:

      1) Katılan sanık … hakkında güveni kötüye kullanma suçundan; TCK 155/1, 62, 53, 52 maddeleri gereğince mahkumiyet

      2) Katılan sanık … hakkında iftira suçundan; CMK 223/2-c maddesi gereğince beraat

      Güveni kötüye kullanma suçundan katılan sanık …’in mahkumiyetine ilişkin hüküm ile iftira suçundan katılan sanık …’ın beraatine ilişkin hüküm, katılan sanık … tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;

      Katılan sanık … diğer katılan sanık … hakkında iftira suçundan kurulan beraat hükmünü de temyiz etmesine rağmen, 08/06/2020 tarihli tebliğname başlık ve içeriğinden iftira suçu ile ilgili bir görüş bildirilmediği anlaşılmakla, ilgili hususta ek tebliğname düzenlenerek Dairemize gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07/09/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

      16. Ceza Dairesi 2015/3872 E., 2015/3775 K.

        “İçtihat Metni”

        Mahkemesi: Asliye Ceza Mahkemesi

        Suç: İftira, Şantaj, Hakaret

        Hüküm:

        a) Sanıklar …, …, …
        , …, …, …
        , …, … hakkında hakaret suçu yönünden beraat,

        b) Sanıklar … ve … hakkında iftira suçu yönünden beraat,

        c) Sanıklar …, … ve … hakkında şantaj, hakaret ve iftira suçları yönünden, sanık … hakkında iftira suçundan 6352 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin 1/b fıkrası uyarınca kovuşturmanın ertelenmesi,

        Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

        1-Sanıklar …, … ve … hakkında iftira, şantaj ve hakaret suçlarından, sanık … hakkında ise iftira suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;

        6352 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin 1. fıkrasına göre verilen kovuşturmanın ertelenmesine ilişkin kararlar anılan maddenin 4. fıkrası ile CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrası 2. cümlesi hükmü karşısında durma kararı niteliğinde ve itiraza tabi olup CMK’nın 223/1. maddesinde sayılan hüküm niteliğindeki kararlardan olmadığından temyiz incelemesine yer olmadığına, gereğinin itiraz merciince yerine getirilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,

        2-Sanıklar …, …, …, … ve … hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;

        Mağdurun 12.11.2009 tarihli duruşmada yukarıda belirtilen sanıklardan şikayetçi olmadığını belirttiği, 12.12.2012 tarihli duruşmada ise bu sanıklara yönelik olarak verilen müdahillik kararının kaldırıldığı ve adı geçen sanıklar yönünden katılan sıfatını kazanmadığının anlaşılması karşısında mağdur vekilinin bu sanıklara yönelik temyiz isteminin, CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,

        3-Sanıklar … hakkında hakaret suçundan, sanıklar … ve … hakkında hakaret ve iftira suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde ise;

        Yapılan yargılama sonunda yüklenen suçların sanıklar tarafından işlenmediğinin sabit olduğu gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle beraate ilişkin hükümlerin ONANMASINA, 23.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.